بررسی محدوده آسایش حرارتی خانه خشتی روستای لاسجرد استان سمنان

طراحی اقلیمی و تأمین آسایش حرارتی یکی از مهمترین موارد در طراحی خانه‌های روستایی است. آسایش حرارتی و کیفیت هوای درون از عوامل تأثیرگذار بر سلامت و رضایتمندی روستاییان می‌باشد. استفاده از مصالح بومی و ظاهر همساز با اقلیم‌، همواره ازعوامل پایدار ساختمان‌های روستایی عنوان شده است و محققان همواره در پی رفع نواقص استفاده از مصالح بومی و تأمین آسایش حرارتی ساکنین با بکارگیری راهکارهای بومی می‌باشند. این تحقیق در پی بررسی آسایش حرارتی در تجربه ساخت خانه خشتی روستای لاسجرد استان سمنان در طرح پژوهش سال1391 با هدف ساخت خانه خشتی مقاوم با استفاده از مصالح FRP است. این تحقیق با استفاده از برداشت‌های میدانی دستگاه دیتالاگر(دما و رطویت) و تطبیق آن با شبیه‌سازی نرم‌افزار دیزاین بیلدر انجام شده و در بررسی، صحت اعتبار نتایج حاصل، نشان می‌دهد که دمای هوای داخل ساختمان در شبیه‌سازی نرم‌افزاری و دمای هوای برداشت شده توسط دستگاه‌ها بسیار نزدیک به یکدیگر می­باشد. با توجه به مشخص شدن اعتبار مدل در شبیه‌سازی، عملکرد حرارتی و برودتی سایر ماه‌ها‌ی سال توسط نرم‌افزار مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. همچنین وضعیت آسایش حرارتی ساکنان ساختمان بر‌اساس‌ مدل آسایش فنگر و نیز رابطه میان ویژگی‌های معماری و نتایج عملکرد حرارتی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج این بررسی نشان می‌دهد در سردترین روز سال انتقال حرارت از سقف و در گرم‌ترین روز سال انتقال حرارت ناشی از تابش خورشید از پنجره بیشترین نقش در اتلاف انرژی را داشته‌اند. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که باوجود استفاده از مصالح خشتی در ساخت بناهای مورد مطالعه به‌علت عدم توجه به مسائل اقلیمی در طراحی معماری و عدم توجه به پل‌های حرارتی و نفوذپذیری بازشوها کمتر از 10 درصد ایام سال بنای ساخته شده بدون تهویه طبیعی مناسب در محدوده آسایش قرار دارد.